Strefy bioodżywcze NCA

Wyrównanie deficytów oraz przywrócenie prawidłowego funkcjonowania naszych komórek przez dostarczenie im wszystkich niezbędnych składników odżywczych w optymalnych ilościach- taki jest fundament Aktywnego Odżywiania Komórkowego. 

Ważne jest jednak, aby wziąć pod uwagę potrzeby i cechy każdego człowieka związane ze specyficznymi nieprawidłowościami żywieniowymi. W oparciu o NCA oraz w odniesieniu do tysięcy przeanalizowanych przypadków, zidentyfikowano 7 stref bioodżywczych. Każda z nich odpowiada profilowi żywieniowemu z określonymi zaburzeniami równowagi.

7 stref C, H, A, N, B, I, O w szczegółach

Siedem stref: C, H, A, N, B, I, O zostało zdefiniowanych z uwzględnieniem stylu życia, niedoborów składników odżywczych i zatruć oraz charakterystycznych dolegliwości funkcjonalnych leżących u podstawy głębszych zaburzeń.  

Strefa C

Strefa C związana jest z deficytem wielonienasyconych kwasów tłuszczowych (PUFA), dobrych tłuszczów”, niezbędnych dla naszego organizmu, który nie jest w stanie ich syntetyzować a zatem musi je pobierać z pożywienia. PUFA są zaangażowane we wszystkie funkcje organizmu, ponieważ są głównymi składnikami błon każdej z naszych komórek. Odgrywają one szczególnie istotną rolę w komunikacji nerwowej, syntezie hormonów, są ważne dla jakości skóry, a nawet odporności i niwelowaniu zapalenia.

• Strefa C  związana jest głównie z niewystarczającą podażą niezbędnych wielonienasyconych kwasów tłuszczowych (wysokiej jakości oleje roślinne z pierwszego tłoczenia i tłuste ryby, bogate w kwasy omega) oraz z dietą zbyt bogatą w złe tłuszcze (żywność produkowana przemysłowo, tłuszcze zwierzęce).

• Strefa C manifestuje się występowaniem: problemów skórnych (trądzik, swędzenie, utrata elastyczności skóry), zaburzeń kobiecych i otolaryngologicznych a także problemów z koncentracją i pamięcią, stresu oraz alergii.

Strefa H

Strefa H  jest wynikiem braku równowagi w zarządzaniu gospodarka węglowodanową (cukrami), paliwem wszystkich naszych komórek. Po posiłku, spożyty cukier krąży we krwi, docierając do wszystkich komórek organizmu. Kiedy poziom cukru we krwi wzrasta, organizm przechodzi w hiperglikemię. Wysoki i powtarzający się wzrost poziomu cukru we krwi (poprzez spożywanie cukrów prostych) powoduje nadmierne uwalnianie insuliny, hormonu obniżającego poziom cukru we krwi. Następuje znaczny spadek cukru we krwi, zwany reaktywną hipoglikemią, co objawia się uczuciem nagłego zmęczenia.

• Strefa H jest spowodowana kolejnymi atakami reaktywnej hipoglikemii wywoływanej posiłkami o wysokiej zawartości cukru. Jest zatem związana z jedzeniem, w szczególności ze słodkimi przekąskami (ciastka, napoje gazowane, słodycze itp.), nadmiarem cukrów prostych (ciasta, dania przemysłowe itp.) oraz posiłkami o niskiej zawartości błonnika i cukrów złożonych, które wymagają dłuższego czasu zanim dostaną się do krwioobiegu i dlatego mają mniejszy wpływ na poziom cukru we krwi.

• Strefa H manifestuje się występowaniem: ogólnego zmęczenia, nagłego zmęczenia, zawrotów głowy, częstego łaknienia cukru, bólów głowy, drżeń,  stresu, nerwowości, zaburzeń snu, oraz zaburzeń metabolicznych (cukrzyca), nadwagi.

Strefa A

Strefa A związana jest z trudnością organizmu w neutralizacji nadmiaru kwasów dostarczanych z pożywieniem lub pochodzących z przemian metabolicznych. W naszym ciele regularnie wytwarzane są kwasy, jednak dla optymalnego funkcjonowania, nasze tkanki muszą utrzymywać stałe pH. Aby przywrócić więc konieczną równowagę, organizm neutralizuje kwasy wykorzystując do tego minerały alkaliczne. Nadmiar kwasu może doprowadzić do wyczerpania minerałów zasadowych, a tym samym do ogólnej demineralizacji organizmu.

• Strefa A wynika z nadmiernego spożycia zakwaszającej żywności (mięsa, cukrów, sera itp.) oraz czynników sprzyjających zakwaszeniu tkanek, takich jak stres, intensywna aktywność fizyczna, niewystarczająca eliminacja (mocz, pot...).

• Strefa A manifestuje sie występowaniem:  skurczów, dyskomfortu kostno- stawowego, kruchości kości, stanów zapalnych, zmęczenia, mniejszej odporności na stres, nadciśnienia, osłabienia odporności.

Strefa N

Strefa N  jest wynikiem zaburzeń emocjonalnych spowodowanych powtarzającymi się stresującymi sytuacjami. Takie agresje mogą prowadzić do przewlekłego stresu mogącego rozregulować organizmu, w szczególności syntezę neuroprzekaźników, przekaźników naszego ciała, które regulują nastrój i reakcje. Jeśli poziom neuroprzekaźników zostanie zakłócony, zwiększa się wrażliwość na agresje, a mechanizmy radzenia sobie ze stresem są osłabione, co prowadzi do różnych zaburzeń.

• Strefa N ujawnia się w konsekwencji występowania powtarzających się, stresujących sytuacji (uraz, choroba, problemy rodzinne i zawodowe…) i związana jest z czynnikami dietetycznymi i fizjologicznymi: nieodpowiednie spożycie aminokwasów wymagane do produkcji neuroprzekaźników, słaba przyswajalność lub degradacja aminokwasów, słaba komunikacja neuronalna z powodu niedoboru wielonienasyconych kwasów tłuszczowych tworzących błony komórkowe, słaby odbiór neuroprzekaźników.

• Strefa N manifestuje się występowaniem: zaburzeń snu, zmęczenia, depresji, nerwowości i niepokoju, nadpobudliwości, kołatania serca, zaburzeń trawienia.

Strefa B

Strefa B jest spowodowana brakiem równowagi w ekosystemie jelitowym, złożonym z błony śluzowej jelit, mikrobioty (lub flory jelitowej) i układu odpornościowego związanego z jelitem. To trio jest w ciągłej inteakcji i odgrywa fundamentalną rolę w trawieniu, funkcji barierowej jelita i obronie immunologicznej organizmu. Mikrobiota jest bez wątpienia głównym elementem tego ekosystemu. Złożona z „dobrych” bakterii chroni nas poprzez przeciwdziałanie namnażaniu się patogenów, poprzez aktywację układu odpornościowego oraz utrzymanie szczelności jelit i skutecznego wchłaniania składników odżywczych w jelicie.

• Strefa B jest wynikiem złych nawyków żywieniowych i czynnikami środowiskowymi, zakłócającymi mikroflorę jelitową: brak błonnika, nadmierne spożycie cukru, stres, brak aktywności fizycznej i przyjmowanie antybiotyków.

• Strefa B manifestuje się występowaniem: zaburzeń trawiennych, bólów jelit, gazów i wzdęć, zmniejszonej odporności immunologicznej, alergii, zaburzeń laryngologicznych, stanów zapalnych.

Strefa I

Strefa I jest efektem gromadzenia się toksycznych substancji w organizmie i / lub niesprawności systemów, które umożliwiają ich eliminację. Codziennie jesteśmy narażeni na działanie toksycznych substancji: tytoniu, pestycydów, dodatków do żywności, zanieczyszczeń, narkotyków, metali ciężkich... Na szczęście nasz organizm dysponuje mechanizmami detoksykacyjnymi zachodzącymi głównie w wątrobie, jelitach i nerkach. Enzymy przekształcają niepożądane substancje w pochodne eliminowane przez stolec i mocz. Jednak gdy te mechanizmy „odtruwania” zostaną nasycone; toksyczne substancje gromadzą się i pojawiają różne zaburzenia.

• Strefa I wynika z przyswajania toksycznych substancji z żywności (dodatki, takie jak barwniki i konserwanty, pestycydy, hormony i antybiotyki w mięsie i rybach pochodzącym z intensywnej hodowli, metalowe i plastikowe powłoki przyborów kuchennych) i ze środowiska (zanieczyszczenie powietrza, wody i gleby, chemikalia).

• Strefa I manifestuje sie występowaniem: zaburzeń neurologicznych (zmęczenie nerwowe, trudności z koncentracją), zaburzeń związanych z brakiem równowagi hormonalnej (zaburzenia kobiece, zaburzenia libido i płodności, przedwczesne dojrzewanie płciowe) oraz zaburzeń związanych z przeciążeniem wątroby (słabe trawienie, nudności, blada cera).

Strefa O

Strefa O jest związana z nadmiarem wolnych rodników. Wolne rodniki powstają w komórce podczas naturalnego procesu wytwarzania energii, który wykorzystuje tlen. Są to niestabilne molekuły, które próbując znaleźć równowagę atakują różne cząsteczki i wchodzą z nimi w reakcje. Taka agresja powoduje liczne uszkodzenia, w szczególności DNA (modyfikacja genów), białek (zmiana funkcji) i błon komórkowych (zaburzenie przepuszczalności i integralności komórek). Wolne rodniki można neutralizować za pomocą cząsteczek i mechanizmów antyoksydacyjnych.

•  Strefa O wynika głównie z czynników środowiskowych, które powodują nadmierną produkcję wolnych rodników: napromieniowanie, zanieczyszczenia, dym tytoniowy, metale ciężkie. Można również wytłumaczyć to zbyt słabą obroną przeciwutleniającą, w szczególności niewystarczającym spożyciem przeciwutleniaczy roślinnych.

• Strefa O manifestuje się występowaniem: przyspieszonego starzenia, szczególnie skóry (zmarszczki, plamy, utrata elastyczności), zaburzeń sercowo-naczyniowych, przewlekłych procesów zapalnych (zapalenie stawów, AMD), zaburzeń neurodegeneracyjnych.